Δεν θα κάνω σχολιασμό του ματς γιατί απλά δεν παίρνει σχολιασμό…απλά λίγα πράγματα για τα αίτια:
Δεν είμαστε σε καμία περίπτωση τόσο κακοί όσο δείξαμε σε αυτό το ματς, πόσο μάλλον για 10+ γκολ…
Όλες αυτές οι αλλαγές μέσα στην ομάδα και ειδικά κάθε φορά και διαφορετικές δεν είναι δυνατόν να μην επηρεάσουν την απόδοση των παιχτών. Εγώ παίζω αριστερό-χαφ, ο Πρόεδρος ξαναγίνεται σέντερ-φορ και ο Θεόφιλος που πρώτη φορά-που το παιδί προς θεού έκανε το καλύτερο- παίζει δεξί-χαφ και μετά σέντερ-φορ. Θέλω να πω ότι περισσότερο κλείνουμε τις «τρύπες» στις γραμμές παρά παίζουμε ο καθένας στην θέση του. Και αυτό έχει κόστος…ακόμα και αν γυρνάει κάποια στιγμή κάποιος στην φυσική του θέση είναι δύσκολο να ανακάμψει αγωνιστικά.
Με Καθηγητή και Ράφαελ είμαστε άλλη ομάδα σαφώς…
Πρέπει να μιλήσουμε για το πώς πρέπει να αμυνόμαστε γενικά, ποιος μαρκάρει που. Νομίζω χάθηκε η μπάλα γενικά, εντάξει τα παιδιά είναι παιχταράδες, αλλά μπήκαν και πολλά γκολ επειδή ήμασταν σε πανικό. Σκέφτηκα ότι με τέτοιες ομάδες ή και γενικά μπορεί να μας ταιριάζει το 3-1-2-1. Δηλαδή με έναν παίχτη μπροστά ακριβώς από το σέντερ-μπακ που θα μπορεί να απορροφά την επίθεση των αντιπάλων, να την καθυστερεί και να δίνει τον χρόνο να οργανώνεται καλύτερα αμυντικά όλη η ομάδα.
Δεν έγινε και τίποτα γενικά…χάσαμε σε ένα κακό παιχνίδι από μια καλύτερη ομάδα.
Σύνθεση: Χιγκίτα, Κωστάκης, Φράχτης, Γιάννης, Θεόφιλος, Νuno, Δέλλας, Πρόεδρος
1 = Θεόφιλος
Print Page
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου