Φώκια

Γιάννης - «Η Φώκια»

Ημ.Γέννησης: 18 / 11 / 1976
Θέση: Δεξί Χαφ

Χαρακτηριστικά:
Χαρακτηριστική η σωματοδομή του. Λεπτά πόδια-χέρια, μεγάλη κοιλιά. Παίζει διαβάζοντας συνεχώς το παιχνίδι, τους αντιπάλους. Μην προσπαθείς. Δεν μπορείς να του κρυφτείς. Θα βρει το σημείο σου αργά-γρήγορα και θα σε περάσει, θα σε κόψει, θα σε ξεφτιλίσει…

Αδυναμία:
Στα ρίσκα…

Αυτή είναι η ζωή του:

«Ζήσε τη ζωή στο Max» λέει η διαφήμιση της Pepsi Max και κάτι τέτοιο έκανε περίπου και η Φώκια. Η ζωή θα ήταν πολύ βαρετή χωρίς την Φωκια. Στρατιώτης του Αράτου και σπάνιος φίλος είναι εκεί πολλές φορές πριν καν τον φωνάξεις. Από διαίσθηση…τον βοηθάνε τα μουστάκια του βλέπετε…

Ήρθε στην Ελλάδα το 1989 κολυμπώντας και αφού είχε εξοριστεί για πάντα από τον Βόρειο Πόλο. Οικογένειες από φώκιες στο όριο οικονομικής κατάρρευσης, οι ομαδικές αυτοκτονίες είχαν αυξηθεί κατά 50% και αμέτρητα μπλεξίματα με θαλάσσιους ελέφαντες, πολικές αρκούδες και πιγκουΐνους. Για όλα υπαίτιος η Φώκια! Στοιχήματα, ρίσκα, πειράγματα, διάδοση φημών, παγίδες, ψέματα, ό,τι του κατέβαινε από το κεφάλι για να περνάει πιο διασκεδαστικά τον χρόνο του. Κάπως έτσι είχε φτιάξει αμύθητη περιουσία με το να κερδίζει σχεδόν πάντα όλους με τους οποίος στοιχημάτιζε. Γι’ αυτό και τον εξόρισαν ξαφνικά σε μια μέρα αναγκάζοντας τον να τα αφήσει όλα εκεί.

Στην Ελλάδα δεν άλλαξε και πολύ. Δούλεψε σαν το σκυλί, χειμώνα καλοκαίρια επί χρόνια, έκανε φίλους και φυσικά δεν άλλαξε συνήθειες. Έμαθε να εκτιμάει τον καλό μεζέ, το καλό ποτό και προπάντων την καλή παρέα. Πέρναγε καλά, γνώρισε κόσμο έκανε ένα σωρό μαλ…ιες πάντα βασιζόμενος στην κωλοφαρδία του. Υπολογισμένα ρίσκα έλεγε κάποιες φορές αλλά τις περισσότερες απλά χαμογελούσε με την τύχη του, όταν αυτοί που ήταν δίπλα του έβγαιναν από τα ρούχα τους! Κοιμάται ελάχιστα, είναι συνεχώς στην πρίζα και έτοιμος ότι ώρα και να είναι για έξοδο και «ανακάτωμα». Ψάχνεται διαρκώς…

Στην θάλασσα είναι στο στοιχείο του. Απαράμιλλη τεχνική κολύμβησης και εξπέρ σε θαλάσσια σπορ όπως οι ρακέτες. Αργότερα έπαιξε βόλεϊ αλλά τούτη η Φώκια ήθελε κάτι πιο έντονο. Το ποδόσφαιρο του κέντρισε το ενδιαφέρον, άρχισε να παίζει με πάθος. Η απρόβλεπτη εξέλιξη, η τύχη, το πώς άλλαζαν όλα με μια λάθος κίνηση, τι μπορούσε να κάνει μια ξαφνική μπαλιά τρύπα. Το παιχνίδι με ρίσκο…το ναρκωτικό του…Η Φώκια ντοπάρεται μ’αυτόν τον τρόπο από τότε. Εδώ και χρόνια ζει ευτυχισμένη βουτώντας στην θάλασσα που και που την μέρα και παίζοντας μπάλα το βράδυ. Χωρίς να κοιμάται πολύ, με δουλειά ενδιάμεσα, με δεύτερη δουλειά πολλές φορές, όλα μαζί! Πολλοί του λένε ότι δεν θα αντέξει για πολύ έτσι. «Πας ένα στοίχημα?» σου απαντάει…

Print Page

Κωστάκης

Κωστάκης - «Ο Κωστάκης»

Ημ.Γέννησης: 20 / 4 / 1976
Θέση: Μπάκ. Σε όλες τις θέσεις…

Χαρακτηριστικά:
Έξυπνος, δυνατός παίζει με αξιοπιστία και παίρνει ελάχιστα ρίσκα όταν αμύνεται. «Θα τον περάσω με την ταχύτητα» σκέφτεσαι αλλά δεν γνωρίζεις…ότι θα σε καταπιεί με το που πλησιάσεις. Και του ανοίγει πάντα η όρεξη όταν παίζει μπάλα…

Αδυναμία:
Στις πατάτες, το ρύζι, την σαλάτα όταν συνοδεύουν την…χοιρινή μπριζόλα.

Αυτή είναι η ζωή του:

Αυτός ίσως πει ότι γι’ αυτόν η ζωή του τώρα ξεκινάει. Πριν κάποιους μήνες «τουφέκισε καλά» που λένε και έβαλε το γκολ της ζωής του. Η Μαγδούλα παίζει άνετα στη θέση του ως στόπερ έτσι φουσκωμένη που είναι τώρα και ο Κωστάκης ήδη κάνει έρευνα αγοράς για το ποιες είναι οι καλύτερες πάνες. Ο Άρατος πλέον θα έχει και…πατέρα.

Ο Κώστακης είναι ένας πολίτης του κόσμου. Στα αμέτρητα ταξίδια του, γνώρισε και γνωρίζει συνεχώς διαφορετικούς πολιτισμούς: Νορβηγικό μοσχαράκι, Ισπανική γαλοπούλα και Αργεντίνικο χοιρομέρι μερικοί από αυτούς. Όλοι εξίταραν τον ουρανίσκο του και του χάρισαν μοναδικές στιγμές απόλαυσης σε αυτά τα μακρινά μέρη που ταξίδευε. Μα αν τον ρωτήσεις την Ελλάδα δεν την αλλάζει με τίποτα. Οι μεγάλες του αγάπες είναι εδώ και είναι αυτές που έχουν σημασία…

Μια από αυτές είναι και η ΑΕΚ. Ο δικέφαλος αετός είναι στην καρδιά του από μικρότερος, τον είδε να πετάει ψηλά με τον Μπάγεβιτς, τον είδε να φθάνει στο χείλος του γκρεμού πρόσφατα και εδώ και 2 χρόνια τον βλέπει πάλι να παίρνει ύψος και μαζί με αυτόν «πετάει» και αυτός. Στην ομάδα γίνεται όλο και καλύτερος, έχει μάθει τους συμπαίχτες του καλά, ξέρει ακριβώς τι θα κάνει και αφήνει τις περιττές κινήσεις που μπορεί να κοστίσουν. Δίψα για μπάλα και απόλυτη συγκέντρωση μέσα στο γήπεδο, πάντα με χαμόγελο και διάθεση εκτός αυτού. Αυτός είναι ο «πατέρας» μας…

Print Page

Καθηγητής

Στέλιος - «Ο Καθηγητής»

Ημ.Γέννησης: 25 / 7 / 1979
Θέση: Αριστερό Χαφ

Χαρακτηριστικά:
Αριστεροπόδαρος με υψηλή τεχνική, καθαρό μυαλό και μπαλιές ξυράφι. Σαν παλιό καλό κρασί που έχει ωριμάσει παίζει για την ομάδα και είναι εκεί για να βγάλει τα κάστανα από την φωτιά όταν χρειαστεί.

Αδυναμία:

Στις ντρίπλες & στη κλασική μουσική

Αυτή είναι η ζωή του:

Στα τσικό της Λάρισας, ένας ψηλόλιγνος νεαρός έδινε πολλές υποσχέσεις για το μέλλον του Θεσσαλικού Κάμπου. Απαράμιλλη τεχνική κατάρτιση, δύναμη και πάθος και ένα σπάνιο για ποδοσφαιριστή ήθος. Οι συμπαίχτες του από τότε εκνευριζόντουσαν κάθε φορά που σήκωνε το χέρι του προς τον διαιτητή να αναιρέσει την απόφαση που είχε πάρει υπέρ της ομάδος του. Ήθελε να κερδίζει αλλά πάντα με καθαρό τρόπο… Κάποια περίεργα παιχνίδια της μοίρας όμως δεν τα έφεραν να παίζει υπό της οδηγίες του Γιώργου Δώνη σήμερα.

Ο ευαίσθητος αστράγαλος του τον πρόδωσε αρκετές φορές, τα μπουζούκια της Λάρισας έγιναν το δεύτερο σπίτι του, στα μάτια της Μαριλίζας, της τραγουδίστριας ξέχναγε τον πόνο του και με την φωνή της ταξίδευε μακριά εκεί όπου όλα είχαν πάει όπως ονειρευόταν. Η Μαριλίζα τον ανακούφιζε, αλλά δεν τον γέμιζε. Έπρεπε να κάνει καινούργια αρχή. Την ημέρα που έφυγε τον αποχαιρέτησε με το «Αν πεθάνει μια αγάπη, δεν πεθαίνει κι η ζωή» και ο Καθηγητής κατέβηκε στην Αθήνα για σπουδές.

Σπουδές στα οικονομικά, συγγράμματα και διαλέξεις για λογαριασμό της UEFA στη συνέχεια ως ένας από τους κορυφαίους ποδοσφαιρικούς αναλυτές του κόσμου. Στο πανεπιστήμιο έπαιξε και πάλι ποδόσφαιρο δειλά δειλά και η αυτοπεποίθηση του επέστρεψε. Με τον Φράχτη δίπλα του δημιούργησαν νέα σχολή, σαν άλλος Πόλοκ* έβλεπε το γήπεδο διαφορετικά και η τέχνη του έμεινε ανεξίτηλη στα μάτια αυτών που τον είδαν από κοντά.

Μετά από ένα διάστημα αποχής και εκεί που πίστευε ότι οι καλές ποδοσφαιρικές μέρες άνηκαν στο παρελθόν ήρθε η πρόταση του Αράτου ο οποίος του έδωσε ξανά το πινέλο στα χέρια. Χωρίς πίεση απελευθερώθηκε, με τους συμπαίχτες του έδεσε σαν τη μαγιά με το ψωμί και τελικά κατέκτησε (δις) την κορυφή.

*Jackson Pollock: Διάσημος αμερικάνος ζωγράφος γνωστός για την ιδιαίτερη τεχνική που χρησιμοποιούσε όταν ζωγράφιζε.

Print Page

Το "νέο πρόσωπο" του Αράτου...

Αγωνιστική Εμφάνιση Αράτου 2007 - 2008

Print Page

Η θρυλική εμφάνιση του "Νταμπλούχου" Αράτου...

Αγωνιστική Εμφάνιση Αράτου 2006 - 2007

Print Page

Χιγκίτα

Άρης – «Ο Χιγκίτα»

Ημ. Γέννησης: 02 /9 /1977
Θέση: Τερματοφύλακας

Χαρακτηριστικά:

Φύλακας-άγγελος της εστίας, με εκπληκτικά αντανακλαστικά εντυπωσιακές αποκρούσεις. Καθοδηγεί μαεστρικά την άμυνα του και βάζει τις φωνές όποτε χρειαστεί. Έχει ανακηρυχθεί ως MVP τις περισσότερες φορές…Χαρακτηριστικές οι φανέλες (φούξια, λιλά, μαρουλί) που επιλέγει για κάθε αγώνα.

Αδυναμία:
Eεεε...στην μαλακία!

Αυτή είναι η ζωή του:

«ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΤΤΤΤΤΤΤΤΤ!!!». Στις απόκρημνες στέπες του Θιβέτ, η κραυγή αυτή, διαπεραστική, κοφτερή αναστάτωνε για χρόνια την ηρεμία και ιερή ζωή των μοναχών στο Θιβέτ. Οι λιγοστοί επισκέπτες γύρναγαν τα κεφάλια, κοιτάζονταν με φόβο, τι είδος αγρίμι είναι αυτό…Πράγματι, όταν τον ανακάλυψε τυχαία ένα μοναχός στην πλαγιά ενός βουνού πριν χρόνια έμοιαζε περισσότερο με αγρίμι παρά με άνθρωπο. Μικροκαμωμένος και αδύναμος, χοροπήδαγε από βράχο σε βράχο παρά περπατούσε. Εκτινασσόταν σε κλάσματα του δευτερολέπτου μέτρα μακριά. ¨Έτσι κυνηγούσε και τρεφόταν…σαν αρπακτικό κανονικό. Μάτι που γυάλιζε πίσω από τα μακριά μαλλιά και ρίγη διαπέρασαν την σπονδυλική στήλη του Κίτο, του μοναχού όταν τον αντίκρισε για πρώτη φορά.

Ο Κίτο αφού κέρδισε την εμπιστοσύνη του μικρού τον πήρε υπό την προστασία του και ανέλαβε να τον μεγαλώσει σύμφωνα με τις αρχές του Βουδισμού. Περίπου δηλαδή…Ο Κίτο υποστήριζε φανατικά τον AJAX και έβλεπε συνεχώς ποδόσφαιρό μέσα από το δορυφορικό πιάτο της NOVA που είχε το μοναστήρι. Είχε καταφέρει με την πειθώ του να επιτρέψει ο μεγάλος Δαλάι την εγκατάσταση NOVA για να παρακολουθούν οι μοναχοί καθημερινά την αμερικάνικη σειρά “THE MONK” όπου έβλεπαν τα κατορθώματα ενός αδελφού τους στον Δυτικό κόσμο. Αργά το βράδυ, το δορυφορικό πιάτο ζωντάνευε και πάλι συντονισμένο αυτή την φορά στο Supersport 1 και ο Κίτο χάζευε με τις ώρες…

Ένα από αυτά τα βράδια και ενώ δίπλα του είχε όπως πάντα τον μικρό, ο Κίτο πετάχτηκε με αγανάκτηση από το πάτωμα: Κάποιος Αlekos Alexandris είχε κεραυνοβολήσει τον τερματοφύλακα και ο Ajax έχανε 1-0 από τον Olympiakos. “Εγώ θα το είχα πιάσει…” είπε με μια απάθεια ο μικρός. Ο Κίτο γύρισε το κεφάλι με απορία…κοίταξε τον μικρό και μια σκέψη πέρασε γρήγορα από το μυαλό του. Την επομένη μέρα άρχισε να παίζει ένα παιχνίδι με τον μικρό. Του πέταγε δεξιά –αριστερά λοτούς και ο μικρός έπρεπε να πιάσει όσο το δυνατό περισσότερους χωρίς να πέσουν κάτω. Μετά από 1 ώρα κάθισε στο χώμα χαμογελώντας. Είχε πέσει μόνο ένας…

Ο μικρός μεγάλωσε με αρχές, έπαιζε καθημερινά το παιχνίδι με τον Κίτο, πήδαγε σαν αιλουροειδές αφήνοντας την χαρακτηριστική κραυγή. Η ζωή του μικρού έμελλε να αλλάξει όταν ένας επισκέπτης πλησίασε κοντά…γνωστός του Κίτο και βοηθός προπονητή της εθνικής ομάδας του Θιβέτ. Η συνέχεια γνωστή…ο μικρός άφησε το μοναστήρι, πήγε στην πόλη και έγινε γνωστός σε όλη την Ασία με τα κατορθώματα του ως τερματοφύλακας. Λίγο αργότερα άφησε μια για πάντα το Θιβέτ και τον Κίτο και έχοντας στον σάκο του την αφίσα του Χιγκίτα από το δωμάτιο του ήρθε στην Ελλάδα. Για να εκπληρώσει το παιδικό του όνειρο: Να νικήσει αυτόν τον Alekos Alexandris…

Την μέρα που έπαιξαν τελικά αντίπαλοι λέγεται ότι μοναχοί στο Θιβέτ άκουσαν μετά από χρόνια και πάλι την κραυγή. Ο Κίτο, γερασμένος πια, γύρισε το κεφάλι προς τον ουρανό και ένα δάκρυ κύλησε από τα μάτια του…Ο Χιγκίτα νίκησε και την επομένη αποσύρθηκε. Έτσι ήταν, μοναχικός και ιδιόρρυθμος. Ούτε η μυθική πρόταση του Ajax τον συγκίνησε. Μετά από χρόνια στην αφάνεια, ήρθε ο Άρατος να γεμίσει και πάλι την καρδιά του. Όταν τον ρώτησαν γιατί τον Άρατο, αυτός είπε ψιθυρίζοντας «Το περιστέρι που έχουμε για έμβλημα μου θυμίζει το Θιβέτ…»

Print Page

Πρόεδρος

Δημήτρης – «Ο Πρόεδρος»

Ημ. Γέννησης: 15 / 3 / 1977
Θέση: Δεξί εξτρέμ

Χαρακτηριστικά:

Θα τρέξει, θα παλέψει, θα βάλει πλάτη και θα μοιράσει πάσες. Θα σε παίξει πάνω στην γραμμή, θα σε κάνει να τον κυνηγήσεις και όταν νομίσεις ότι τον έχεις σβήσει θα στο…βάλει. Και μετά θα σε μπινελικώσει!

Αδυναμία:
Στον Πλούταρχο και την Χρύσπα

Αυτή είναι η ζωή του:

Έχει κάνει το Αθήνα – Κιάτο περισσότερες φορές από τη διαδρομή καθιστικό – μπάνιο. Μεγάλωσε ανάμεσα στις δύο πόλεις, πήρε από την καθεμία τα καλύτερα. Ότι του στερούσε η μία τα έβρισκε στην άλλη:
Σκληρή, γρήγορη, αγχωτική η Αθήνα? Χαλαρό, ανέμελο, οικείο, ταξιδιάρικο το Κιάτο….
Βαρετό, μονότονο, χωρίς αλλαγές και ενδιαφέροντα το Κιάτο? Πολύπλευρη, διασκεδαστική, γεμάτη ζωή, με επιλογές η Αθήνα…

Έμαθε να είναι αυτάρκης, να ζει στα δύσκολα, να αρέσκεται στα λίγα να κάνει μικρά βήματα κάθε φορά όταν είναι σίγουρος. Και όχι από αυτά που κάνει ο Γεωργιάδης όταν τρέχει με την μπάλα που τον βλέπει και τρελαίνεται…Ισορροπημένος, μετρημένος, δίκαιος, ειλικρινής. Αγκομαχάς να τον κερδίσεις 1 φορά στις 10 στο τάβλι και στην δηλωτή. Θα μπορούσες να πάρεις κανα δυο παιχνίδια ακόμα αλλά με την ειρωνεία να πάει σύννεφο όλη την ώρα δεν την παλεύεις! Αν δεν σε συμπαθήσει με την πρώτη την έβαψες. Δύσκολα αλλάζει γνώμη, κόβει φάτσες βγάζει ετυμηγορία και μετά άντε να τον πείσεις. Το θέμα είναι ότι τις περισσότερες φορές βγαίνει αληθινός…Ακούει προσεκτικά, συμβουλεύει ακόμα πιο προσεκτικά. Σαν να ρωτάνε όλους τους θεούς κάτι και μετά να περιμένουν να ακούσουν και τι έχει να πει και ο Δίας. Πρόεδρος είναι αυτός…

Στο Λύκειο χώθηκε στα βιβλία, πήγε για Γυμναστική Ακαδημία, μπήκε στα ταρτάν, έτρεξε με ζήλο, με αντίπαλο τον εαυτό του και τα χρονόμετρα και όταν τον νίκησε αποφάσισε ότι η Νομική του πήγαινε καλύτερα. Ο άνθρωπος που είναι ικανός τώρα να μηνύσει μανάβη επειδή πουλάει τα κρεμμύδια έχοντας χώμα στην ρίζα τους βρήκε το στοιχείο του. Λέγεται ότι ο Αμπράμοβιτς τον φοβάται από παλιότερες μεταξύ τους υποθέσεις και δεν πατάει ποτέ το πόδι του στην Ελλάδα. Όσο για τον Πρόεδρο, έχει επεκτείνει τις επιχειρήσεις του στις κατασκευές από τις οποίες χρηματοδοτεί τον Άρατο με ένα μόνο σκοπό: Να βγει ο Άρατος Ευρώπη και να αντιμετωπίσει τον «φίλο» του όπως μόνο αυτός ξέρει, στο μόνο κοινό έδαφος, το Champions League…

Print Page

Φράχτης

Πάνος - «Ο Φράχτης»

Ημ.Γέννησης: 24 / 7 / 1978
Θέση: Σέντερ Μπακ

Χαρακτηριστικά:
Η δύναμη του σε φοβίζει. Η τεχνική του σε εκπλήσσει. Η ματιά του αναχαιτίζει. Σην θέση του δεν μπόρεσε ποτέ κανείς άλλος να πείσει…(κάνει και ποίημα…).
Στάση-Φίλης, όπως λέει και ο ίδιος όταν φθάνουν σε αυτόν οι αντίπαλοι επιθετικοί. Ιδιαίτερα ευκίνητος (αν και δεν του φαίνεται) με πολύ καλή τεχνική και τοποθετήσεις.

Αδυναμία:
Στις γυναίκες και στο Red Bull.

Αυτή είναι η ζωή του:

Πολλές φορές τον φαντάζομαι σαν ποδοσφαιρικό διαβήτη. Η κορυφή του στο κέντρο της άμυνας και γυρίζοντας αριστερά και δεξιά τους βραχίονες οριοθετεί την περιοχή του. Στήνει τον φράχτη. Όποιος μπει μέσα από εκεί και πέρα νιώθει την ανάσα του Φράχτη πριν καν τον πλησιάσει. Καταλαβαίνει ότι παρανομεί και η τιμωρία θα είναι βαριά…

Έμαθε μπάλα μικρός παίζοντας στον δρόμο, στα χαλίκια του σχολείου, στο τσιμέντο, στην άσφαλτο. Το τερέν δεν είχε σημασία. Η υψηλή τεχνική του ήταν σήμα κατατεθέν και αμέσως ξεχώρισε από όλους τους συνομήλικους του. Πολύ σύντομα τον κέρδισε το βόλεϊ, όπου μαζί με τον συμπαίχτη του Λέπουρα έκαναν λαμπρή καριέρα. Ευελιξία, γρήγορη σκέψη και γερά πόδια ήταν η κληρονομιά τους για το ποδόσφαιρο αργότερα.

Στα φοιτητικά του χρόνια ολοκλήρωσε την ποδοσφαιρική του προσωπικότητα. Φοιτώντας και παίζοντας μαζί με τον Καθηγητή, έκαναν όργια και στην πανεπιστημιακή κοινότητα ακόμα μιλάνε για το δίδυμο που διέλυε κάθε αντίπαλο σχεδόν μόνο του. Μετά από χρόνια αποχής, το δίδυμο έσμιξε και πάλι στον Άρατο και η χημεία στο παιχνίδι τους φάνηκε από την πρώτη στιγμή. Ο ένας έκοβε και ο άλλος έραβε. Ο ένας έδειχνε και ο άλλος εκτελούσε. Μια-δύο ματιές και φύγαμε…το σχέδιο είχε καταστρωθεί ήδη και ήξεραν και οι δύο πολύ καλά τον ρόλο τους…Πιο βαρύς απ’ ότι στα φοιτητικά του χρόνια η αλήθεια είναι, αλλά κουβαλώντας τόνους εμπειρία, ο Φράχτης δεσπόζει σαν τον πύργο στην είσοδο ενός κάστρου. Για να μπεις μέσα πρέπει να περάσεις πρώτα από αυτόν…Και δεν είναι ιδιαίτερα φιλόξενος με τους ξένους…

Print Page

Κουνάβι

Γιώργος - «Το Κουνάβι»

Ημ.Γέννησης: 04 / 7 / 1979
Θέση: Αριστερό Μπακ - Χαφ

Χαρακτηριστικά:
Άγνοια κινδύνου, μαχητικότητα και παίχτης που δαγκώνει. Εξελίχθηκε όσο κανένας άλλος, διακρίθηκε σε πολλά ματς και πολλές φορές κάνει ενέργειες χρησιμοποιώντας την 6η αίσθηση που μόνο τα κουνάβια έχουν.
Χαρακτηριστικό το στυλ και τα κοντρόλ του…

Αδυναμία:
Στο σπιτικό περιβάλλον…



Αυτή είναι η ζωή του:

Καλοκαίρι του ’79, δάσος του Λεμπέκ, νοτιοδυτική Γαλλία. Ζέστη που καθηλώνει, το χώμα ξερό, παντού τριγύρω ησυχία. Άπνοια…Ξαφνικά ουρλιαχτά διαπερνούν τα δέντρα, τα πουλιά εκτινάσσονται από τα κλαδιά με μιας σαν μαύρο σύννεφο, λύκοι ουρλιάζουν με μανία και οι λαγοί τρέχουν στις τρύπες τους. Εκεί σε μια κουφάλα δέντρου, μια μάνα κουναβίνα γέννησε το κουνάβι που έμελλε να αλλάξει μια για πάντα την ιστορία του είδους…

Τα παιδικά χρόνια δύσκολα. Χειμώνας-καλοκαίρια έρχονταν και έφευγαν σε αυτήν την κουφάλα-γκαρσονιέρα. Οι γονείς δούλευαν σκληρά, προσπαθώντας να μεγαλώσουν ένα ατίθασο κουνάβι. Με ένα κουκουνάρι πάντα στο χέρι και καταγρατζουνισμένος εξαφανιζόταν συνεχώς ανάμεσα στα δέντρα. Οι νυφίτσες τον κορόιδευαν όταν τον έβλεπαν να παίζει τάπα-τάπα μόνος του με τις ώρες, οι σκαντζόχοιροι γέλαγαν κάθε φορά που προσπαθούσε να κοντρολάρει τα κουκουνάρια (το περίεργο σχήμα του τον βοήθησε να εξελίξει μια περίεργη τεχνική). Αυτός αδιαφορούσε και φήμες λένε για δύο δέντρα που έχουν γείρει από τα πολλά σουτ που επιχειρούσε έχοντας τα ως τέρμα.

Η ζωή τον έμαθε να είναι μαχητής, (κύριο χαρακτηριστικό του που τον διέκρινε και στο παιχνίδι του αργότερα), και συχνά τα έβαζε με μεγαλύτερα ζώα που προσπαθούσαν να του χαλάσουν το παιχνίδι ή τον περιγελούσαν. Οι γονείς τους ανησυχούσαν αλλά αυτός δεν λογάριαζε τίποτα. «Μάνα, μην φοβάσαι για μένα…δεν μπορούν να μου κάνουν τίποτα» δηλώνει με κυνικότητα.

Εκεί κάπου μια περίεργη φιλία που αναπτύχθηκε με μια σαύρα, μια φώκια και ένα χταπόδι έμελλε να του αλλάξει για πάντα την ζωή. Το κουνάβι έγινε αναντικατάστατο μέλος του Αράτου και αυτά που ακολούθησαν έκαναν τα κουνάβια να δακρύσουν…

Print Page

Νέα Αράτου

Τα νέα μας...

Print Page

Η μέρα της Απελευθέρωσης

Λεπτομερώς τα γεγονότα, τα οποία έλαβαν μέρος για την απελευθέρωση της Σικυώνος, έχουν ως εξής, σύμφωνα με τον Πλούταρχο:

Ο Άρατος καθ' όλη την διάρκεια της παραμονής του στο Άργος, αφιέρωσε τον καιρό του στα αθλητικά, ειδικότερα στην παλαίστρα και ελάμβανε μέρος σε συναγωνισμούς και κέρδισε αρκετά έπαθλα. Φίλοι του ήταν ο φιλόσοφος Έκδηλος της Μεγαλούπολης και ο εξόριστος Αριστόμαχος από την Σικυώνα.

Η ευκαιρία για δράση εμφανίσθηκε στον Άρατο, όταν ήλθε στο Άργος ένας άνδρας, αδελφός του εξόριστου Ξενοκλή, ο οποίος είχε δραπετεύσει από τις φυλακές της Σικυώνος και του είπε για ένα μέρος στα τείχη που ήταν προσιτό για να μπουν μέσα στην πόλη. Ο Άρατος ακούγοντας το νέο, έστειλε τον Ξενοκλή και τους δύο υπηρέτες του, να επιθεωρήσουν το τείχος, το οποίο και έκαναν. Το μόνο πρόβλημα ήταν ο κηπουρός και τα σκυλιά του, που είχε το σπίτι του πλησίον. Μετά από αυτά αποφάσισαν να κάνουν την απόπειρα και άρχισαν να προετοιμάζονται και να προμηθεύονται με όπλα, σκαλωσιές, κλπ.

Ο Άρατος έστειλε πέντε άνδρες ως ταξιδιώτες στο σπίτι του κηπουρού στην Σικυώνα, για να σιωπήσουν αυτόν και τα σκυλιά του και ο ίδιος με τους υπόλοιπους εξόριστους πήγαν στην Νεμέα, αποφεύγοντας να γίνουν αντιληπτοί από τους κατασκόπους του Νικοκλή. Από εκεί βαδίζοντας την νύχτα, υπολόγιζαν να φθάσουν στο σπίτι του κηπουρού γύρω στα μεσάνυχτα. Όταν έφθασαν, είδαν ότι πράγματι οι φίλοι τους είχαν κατορθώσει να πιάσουν τον κηπουρό, αλλά όχι τα σκυλιά του, τα οποία γάβγιζαν. Παρ' όλα αυτά τοποθέτησαν τις σκαλωσιές επάνω στα τείχη, αλλά όταν άρχισαν να τις ανεβαίνουν, ο αξιωματικός και οι άνδρες της πρωινής βάρδιας πέρασαν κρατώντας το κουδούνι συναγερμού και δάδες. Αμέσως σφίχτηκαν επάνω στις σκαλωσιές και κατόρθωσαν να μην γίνουν αντιληπτοί.

Οι φρουροί πέρασαν χωρίς να τους πάρουν είδηση και αφού περίμεναν να περάσει και η νέα φρουρά, συνέχισαν την ανάβαση στα τείχη. Όταν μερικοί μπήκαν στην πόλη, έστειλαν μήνυμα στον Άρατο, αλλά την ίδια στιγμή το σκυλί που ήταν σ' ένα από τους πύργους άρχισε να γαβγίζει απαντώντας στα γαβγίσματα των σκύλων του κηπουρού. Ο φρουρός από το απέναντι φυλάκιο ρώτησε γιατί το σκυλί γαβγίζει και ο άλλος απήντησε ότι ήταν από την κουδούνι και τα φώτα της φρουράς. Όλα αυτά ακούστηκαν και καθησύχασαν τους άνδρες του Άρατου. Όταν ήλθε ο Άρατος στο τείχος για να ανέβει, οι ελαφριές σκαλωσιές δεν άντεξαν και έχασαν πολύτιμο χρόνο για να τις ανέβουν.

Στο τέλος όταν μπήκαν στην πόλη, σαράντα άνδρες κατέλαβαν το σπίτι των φρουρών, το οποίο βρισκόταν κοντά στο σπίτι του τυράννου, και τους συνέλαβαν.
Ήταν ήδη ημέρα και άρχισαν να στέλνουν μηνύματα σε φίλους μέσα στην πόλη, λέγοντας του να συγκεντρωθούν στο Θέατρο. Όταν ο κόσμος έφθασε, ένας κήρυκας ανήγγειλε ότι ο Άρατος, ο γιος του Κλεινία, καλούσε τον κόσμο να ελευθερώσει την Σικυώνα.

Αμέσως, οι κάτοικοι έτρεξαν στο σπίτι του τυράννου, έβαλαν φωτιά σε πουρνάρια μπροστά στην πόρτα και γρήγορα οι φλόγες το τύλιξαν και έγιναν ορατές μέχρι την Κόρινθο, αλλά οι στρατιώτες και μερικοί από τους κατοίκους την έσβησαν και το λεηλάτησαν.
Ο Νικοκλής δραπέτευσε από το σπίτι από υπόγειο σήραγγα.

Ούτε ένας άνθρωπος δεν σκοτώθηκε ή τραυματίσθηκε σ' αυτή την επανάσταση. Ογδόντα εξόριστοι από τον τύραννο Νικοκλή και πεντακόσιοι άλλοι, οι οποίοι είχαν εξοριστεί κατά την διάρκεια των τελευταίων πενήντα χρόνων από προηγούμενους τυράννους, ανακαλέστηκαν και επανήλθαν στην πόλη και τους επεστράφησαν τα σπίτια και τα κτήματα τους.

Ο βασιλιάς Αντίγονος της Μακεδονίας δεν είδε με καλό μάτι την απελευθέρωση της Σικυώνος και κοίταζε για ευκαιρία να την πατάξει...

Print Page

Ποιός ήταν ο Άρατος

Άρατος
(271 - 213 π.Χ.)

Μεγάλος πολιτικός άνδρας της Ελληνιστικής περιόδου. Ήταν άριστος διπλωμάτης και αρχηγός της Αχαϊκής Συμμαχίας για περισσότερο από 25 χρόνια. Σε ηλικία είκοσι χρονών, το 251 π.Χ., με λίγους άνδρες χρησιμοποιώντας κομάντο τακτική, ελευθέρωσε την Σικυώνα από τον τύραννο Νικοκλή, ο οποίος ήταν προστατευόμενος του βασιλέως Αντιγόνου της Μακεδονίας, και εγκαθίδρυσε δημοκρατία.

Kατά την διάρκεια μιας νύχτας, με μία μικρή δύναμη από Σικυώνιους εξόριστους και από Αργείους μισθοφόρους, αποφεύγοντας την παρατήρηση των φρουρών κατάφερε να εισβάλει μέσα στα τείχη. Με το ξημέρωμα υποστηριζόμενος από τον λαό, έγινε κυρίαρχος της πόλης. (Η μέρα της Απελευθέρωσης!)
Ο Άρατος έδωσε αμέσως ίσα πολιτικά δικαιώματα σε όλους, επανέφερε πίσω όλους τους εξόριστους και επέστρεψε την περιουσία τους.

Οκτώ χρόνια αργότερα (243 π.Χ.) χρησιμοποιώντας την ίδια τακτική, κατέλαβε την Ακροκόρινθο και ελευθέρωσε την Κόρινθο από την Μακεδονική ηγεμονία. Το 241 π.Χ. νίκησε την γειτονική πόλη της Πελλήνης. Με την Αιτωλία ως σύμμαχο του (239 π.Χ.), επιτέθηκε στο Άργος, το οποίο δέκα χρόνια αργότερα (229 π.Χ.) κατάφερε να το φέρει στην Αχαϊκή συμμαχία. Τον ίδιο χρόνο ελευθέρωσε την Αθήνα εξαγοράζοντας την Μακεδονική φρουρά του Πειραιώς.

Ο Άρατος ένωσε όλες τις πόλεις της Πελοποννήσου, εκτός της Σπάρτης και Ηλείας, και εγκαθίδρυσε δημοκρατίες. Νικήθηκε δύο φορές από τον βασιλιά Κλεομένη της Σπάρτης, αλλά τελικά κατάφερε να τον νικήσει και να τον καθαιρέσει από τον θρόνο του το 222 π.Χ., ενώνοντας τις δυνάμεις του με τον Αντίγονο Δώσον βασιλιά της Μακεδονίας. Επίσης πολέμησε τους πρώην συμμάχους του Αιτωλούς και ο πόλεμος τελείωσε το 217 π.Χ.

Σαν χαρακτήρας και στρατηγός, ο Άρατος επικρίθηκε και κατηγορήθηκε(και επαινέθηκε από περισσότερους) για την αρχηγία του από πολλούς, οι οποίοι αμφισβήτησαν και την αξία του ως πολιτικού, δίνοντας κυρίως το επιχείρημα ότι ήταν ο υπεύθυνος για την κυριαρχία της Πελοποννήσου από τους Μακεδόνες, αν και ο αρχικός σκοπός του ήταν να την απελευθερώσει από αυτούς.

Επιχειρήματα σαν αυτά είναι επιφανειακά. Η αλήθεια είναι ότι απέδειξε την τολμηρότητα και το κουράγιο του χαρακτήρα του πολλές φορές και η επιτυχία ή αποτυχία του σαν στρατηγός δεν είναι καθόλου εύκολο να αποδειχθεί. Ο Άρατος έδειξε την πολιτική ικανότητα του όταν ένωσε ολόκληρη την Πελοπόννησο κάτω από δημοκρατικό πολίτευμα και παραμένοντας αρχηγός της Αχαϊκής Συμμαχίας επί είκοσι πέντε χρόνια. Ήταν επίσης και μεγάλος...μπαλαδόρος!

Ο Άρατος δολοφονήθηκε το 213 π.Χ. από τον βασιλιά Φίλιππο της Μακεδονίας.
Έγραψε απομνημονεύματα (τα οποία χάθηκαν), και τα οποία ο Πολύβιος χρησιμοποίησε στην ιστορία του...

Print Page